Verkouden

http://www.animatieplaatjes.nl/

Deze week wat in de lappenmand.

Ben erg verkouden, hoesten, keelpijn, nah, kortom alles wat met een verkoudheid te maken heeft.

Het is trouwens wel altijd een probleem als je in de thuiszorg werkt, want als je je ziek meld, heeft dat als gevolg dat, of anderen voor jou je cliënten moeten doen, of cliënten worden afgebeld als er geen invallers te vinden zijn.

Dat maakt ook dat je je niet zo snel ziek meld en dat is nu wel het "gevaar", of liever gezegd, de valkuil....! We zijn zo betrokken bij de zorg, dat we ten alle tijde die zorg willen geven en dus soms veel te lang doorgaan, ook al voel je je beroerd.

Dat is aan de éne kant natuurlijk wel fijn, zo'n betrokkenheid bij je werk, dat wil elke werkgever wel!

Maar het gevolg kan dan zijn dat, doordat je te lang bent doorgegaan, je langdurig uit het werk kunt raken.

Voor jou niet leuk, met ook nog es de kans dat je zo bent opgebrand dat het erg lang duurt voor je weer terug bent, maar ook voor de cliënt en je collega,s en je werkgever.

Je bent er langer uit dan anders, als je wat eerder even pas op de plaats had gemaakt.

Tja, waar komt nou dan toch die betrokkenheid, dat willen zorgen, die plichtsgetrouwe gevoelens vandaan?

Is het onze generatie die in de jaren 50/60 van de vorige eeuw te zijn opgegroeid en opgevoed, het met de paplepel in gegeven( soms geslagen ) feit, dat je niet je plicht mag verzaken en altijd moet doorgaan met wat je werk is, je plicht, want dan ben je een goed mens??

Ik kan me herinneren dat mijn moeder ooit eens van iemand in ons dorp zei, die bij ons voor de zaak langsfietste: "Die man, hij drinkt teveel, hij slaat zijn vrouw en kinderen, maar hij is een harde werker!!

Voor haar was dat een belangrijk feit, omdat hij wel het geld verdiende voor zijn gezin.

Die gezegde van mijn moeder heb ik altijd onthouden, niet om me aan te spiegelen, maar om toch wel in het oog te houden wat belangrijk is in het leven!!

Voor mij is dat zeker niet, om ten koste van jezelf en uiteindelijk ook ten koste van anderen, steeds maar door te gaan, maar om alles in goed evenwicht te doen, een balans te vinden tussen de dingen.

Nu ben ik natuurlijk ook wel een product van mijn opvoeding, net zoals mijn moeder dat was.

Dus dat valt ook altijd niet mee.

Maarre... zo opofferend ben ik nu ook weer niet, duzze... heb ik me deze dagen toch maar ziek gemeld.

(Trouwens ook nog es beter voor mijn cliënten, besmettingsgevaar! Snappie??)

(keihard:) HATSJOE! (proost;)