Ik moet m'n best doen om steeds bewust te kijken naar alles wat in bloei komt.
Niet een snelle blik door de tuin, maar langzaam, oplettend, nauwgezet, bewust kijken naar de vorderingen die per dag waar te nemen zijn in de natuur van de tuin.
Als ik dat niet doe heb ik later spijt, dat ik alles weer zo door mijn vingers heb laten glippen. Heb ik wel genoeg gekeken? Ervan gezien wat gezien moet worden?
Het voorjaar gaat over in de zomer vóór je er erg in hebt.
Nu is het NU, nu kijken, nu genieten van de prachtige bloesem aan de prunus en de krent.
En al heel klein zie je de bloesem van het oude appelboompje, die ondanks dat ie nog maar op een kwart van z'n stam leeft, nog steeds bloesemt en appels geeft.
Elk jaar verwacht ik dat ie het nu maar opgeeft, maar elke zomerstorm en herfststorm toch weer overleefd.
Wonderbaarlijk.
Pffftt..! Wat een gezever niet?, maarruh.. tís wel zo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten