poezen

Tjeempie, mijn poezen slapen altijd.
De ochtend slapen, de middag slapen, de avond slapen!.......euh, pardon, eerst even wat eten...en dan weer gauw slapen.
De nacht slapen, ja, want daar is de nacht toch voor, ofniettan!
Zeggen mijn poezen.
Heel af en toe in een wakker moment, wordt er even gespeeld met t'een of t'ander.
Pluis,kuch,soms met de hond, Frits met het kleed.
Pluis is de zwart/witte poes.
Pluis heeft een hekel aan de hond, vind hem na een jaar nog steeds een indringer.
Laat ook geen kans voorbij gaan om de hond even op z'n nummer te zetten.
Dan volgt een kleine maar verschrikkelijk machtsstrijdje, met tanden en scherpe nagels en dan moet ik even ingrijpen, spring er dan letterlijk tussen en de strijd is over, met erg valse blikken naar elkaar werpend.
Maar niet uitgevochten, weten ze nog steeds niet en ik ook niet, wie nu eigenlijk de baas is.
Frits is de verzoener, loopt nadien naar de hond en geeft voorzichtige kopjes, zo van, ik doe dat soort dingen niet hoor!
Slijmerd is Frits.
Maar soms buiten kent de hond geen onderscheid, ziet een poes en begint al keihard te rennen en Pluis én Frits moeten rennen.
Tja soms is er vrede, soms ook niet, zucht...gelukkig zitten we in een groot huis, ontwijken kan makkelijk.